Allt er að komast í fastar skorður eftir fríið. Margrét Saga er kát og hress eins og alltaf og hlakkar mikið til því í þessarri viku kemur í ljós hvaða hlutverk hún fær í leikritinu sem árgangurinn hennar á að sýna í nóvember. Hervar minn er ekki eins kátur og systir sín þessa dagana því söknuðurinn eftir afa og ömmu er afskaplega mikill en ég vonast nú að það fari að lagast hjá honum. Hann átti frekar erfitt í skólanum í gær og grét aðeins og vildi fá afa sinn til sín, hann er líka farinn að sofa á milli hjá mömmu og pabba þessa dagana sem okkur finnst ekki leiðinlegt, það er svo notalegt að hafa hann. Það er greinilegt að börnin mín eru afskaplega heppin að eiga svona marga góða að.
Elvira mín er afskaplega ánægð með að vera búinn að endurheimta systkini sín og þau fá ekki frið fyrir henni, hún knúsar og kyssir þau í bak og fyrir og ef hún sér þau ekki að þá kallar hún um leið á þau. Við fórum í gær að sækja Elviru á vöggustofuna eftir skóla hjá krökkunum og þeim var að orði fóstrunum að hún ætti bestu systkini í heimi því hún ljómaði öll og skríkti þegar hún sá að þau voru komin.
Annars er allt við það sama hér í Danaveldi, fórum reyndar í morgun og létum loksins gera við pústrurörið á bílnum okkar og vorum við svo ánægð með bílinn okkar þegar við sátum í honum á leiðinni heim að við vorum eitt sólskinsbros---held reyndar að nágrannar okkar eigi eftir að fagna þess að þurfa ekki að heyra í ósköpunum í bílnum, hann var orðinn ansi hávær.